Python Rusz głową! Wydanie II

282

Rozdział 7.

Czas na SQL

Włączanie obsługi bazy danych w Twojej aplikacji WWW

Plan, który zamierzamy zrealizować w tym rozdziale, zakłada dojście do punktu, w którym będziesz

mógł zmienić swoją aplikację WWW w taki sposób, aby przechowywała swoje logi w bazie danych

zamiast w pliku tekstowym, jak robiła to w poprzednim rozdziale. Mamy nadzieję, że dzięki temu

będziesz mógł następnie odpowiedzieć na pytania, które się w nim pojawiły, a więc:

Na ile żądań

udało jej się odpowiedzieć? Jaka jest najczęściej używana lista liter? Z których adresów IP nadchodzą

żądania? Z której przeglądarki internetowej najczęściej korzystają użytkownicy naszej aplikacji?

Aby dostać się do tego miejsca, musimy jednak najpierw wybrać system bazy danych, z którego

chcemy korzystać. Mamy tu mnóstwo opcji do wyboru i z łatwością zapełnilibyśmy kilkanaście

stron samym tylko opisem paru alternatywnych technologii bazodanowych oraz szczegółami

na temat mocnych i słabych stron każdej z nich. Nie zrobimy tego jednak, lecz wybierzemy

po prostu popularny system i skorzystamy z bazy danych

MySQL.

Wybrawszy bazę danych MySQL, przedstawmy cztery zadania, które zamierzamy wykonać

na kilkunastu kolejnych stronach książki:

Zainstaluj serwer bazy danych MySQL.

Zainstaluj sterownik bazy danych MySQL dla języka Python.

Utwórz bazę danych i tabele dla naszej aplikacji WWW.

Utwórz kod, za pomocą którego nasza aplikacja WWW

będzie korzystała z bazy danych i tabel.

Po wykonaniu tych czterech zadań będziemy gotowi do wprowadzenia takich zmian w kodzie

programu

vsearch4web.py, aby logował on dane w bazie danych MySQL zamiast w pliku

tekstowym. Następnie skorzystamy z języka SQL, aby zadać nasze pytania i — jeśli szczęście

nam dopisze — uzyskać na nie odpowiedzi.

1

2

3

4

P

: Czy musimy tu używać bazy MySQL?

O

:

Jeśli chcesz śledzić przykłady przedstawione w tym rozdziale,

odpowiedź brzmi: tak.

P

: Czy mogę korzystać z bazy MariaDB zamiast

z MySQL-a?

O

:

Tak. Jako że MariaDB jest klonem MySQL-a, nie ma problemu,

abyś używał tej bazy danych zamiast „oficjalnego” MySQL-a.

(W rzeczywistości wśród devopsów pracujących w laboratorium

Rusz głową!

to właśnie MariaDB stanowi ulubioną bazę danych).

P

: A co z bazą PostgreSQL? Mogę jej używać?

O

:

Hm... cóż, tak, ale z pewnym zastrzeżeniem: zamiast MySQL-a

możesz spróbować zastosować bazę PostgreSQL, jeśli korzystasz już

z niej (lub innego systemu zarządzania bazą danych wykorzystującego

język SQL) i masz w tym pewne doświadczenie. Zwróć jednak uwagę

na fakt, że w tym rozdziale nie pojawią się żadne instrukcje specyficzne

dla bazy PostgreSQL (czy też jakiejś innej), możesz więc być zmuszony

do samodzielnego wykonania pewnych eksperymentów, gdy coś,

co będziemy prezentować za pomocą MySQL-a, nie będzie działać tak

samo w przypadku wybranej przez Ciebie bazy danych. Do dyspozycji

masz też zapewnianą przez Pythona niezależną, jednoużytkownikową

bazę SQLite, która umożliwia korzystanie z języka SQL

bez

konieczności

uruchamiania oddzielnego serwera. Ogólnie rzecz biorąc, wybór

określonej technologii bazodanowej powinien być w dużej mierze

uzależniony od tego, co próbujesz osiągnąć.

głupie pytania

Nie istnieją