C# 5.0. Leksykon kieszonkowy. Wydanie III

Wiązanie dynamiczne

Wiązanie dynamiczne oznacza przesunięcie momentu wiązania — procesu ustalania typów, składowych i wywołań — od czasu kompilacji do czasu wykonania programu. Wiązanie dynamiczne zostało wprowadzone do języka C# w wersji 4.0; ma zastosowanie, kiedy programista wie, że pewna metoda, składowa czy operacja istnieje, ale kompilator nie ma o niej informacji. Do takich sytuacji dochodzi często w ramach interoperacji z językami dynamicznymi (jak IronPython) i obiektami COM, a także w sytuacjach typowych dla zastosowań mechanizmów refleksji.

Typ dynamiczny jest deklarowany z kontekstowym słowem kluczowym dynamic:

dynamic d = GetSomeObject();
d.Quack();

Typ dynamiczny nakazuje kompilatorowi rozluźnić kontrolę typów; programista oczekuje, ...