Programowanie w JavaScript Rusz głową!

604

Rozdział 13

Zastosowanie prototypów do określania wartości początkowych

Bardziej interesująca implementacja metody sit

Spróbujmy nieco uatrakcyjnić metodę

sit

: początkowo pies nie będzie siedział (czyli będzie

stał). Kiedy zatem wywołamy metodę

sit

, a pies nie będzie siedział, metoda ta sprawi, że pies

wykona siad. W przeciwnym razie poinformujemy tylko użytkownika, że pies już siedzi. Będzie

nam potrzebna dodatkowa właściwość,

sitting

, która przechowa informację o tym, czy pies już

siedzi, czy nie. Napiszemy teraz kod nowej wersji metody.

Dog.prototype.sitting = false;

Dog.prototype.sit = function() {

if (this.sitting) {

console.log(this.name + ” juĝ siedzi.”);

} else {

console.log(this.name + ” wykonaï siad.”);

this.sitting = true;

}

};

Ponieważ w prototypie

przypisaliśmy właściwości

sitting wartość false,

zatem każdy pies

początkowo będzie stał.

Następnie w metodzie sit sprawdzamy,

czy pies już wcześniej wykonał siad,

czy wciąż stoi. Przede wszystkim,

odwołując się do właściwości

this.sitting, będziemy sprawdzać

wartość zapisaną w prototypie psa.

Jeśli jednak pies jeszcze nie siedzi, każemy

mu wykonać siad, a następnie przypisujemy

właściwości this.sitting wartość true.

Przesłaniamy w ten sposób właściwość określoną

w prototypie i zapisujemy ją w instancji obiektu.

barnaby.sit()

barnaby.sit()

spot.sit()

spot.sit()

Konsola JavaScript

Barnaba wykonaï siad.

Barnaba juĝ siedzi.

Kieï wykonaï siad.

Kieï juĝ siedzi

Zaczynamy od dodania do

prototypu właściwości sitting.

Zauważ, że teraz instancja dysponuje

swoją własną, lokalną właściwością

sitting, której wartością jest true.

Jeśli pies już wcześniej wykonał

siad, informujemy użytkownika,

że pies już siedzi.

Interesującym aspektem tego kodu jest to, że kiedy instancja

Dog

zostaje utworzona, dziedziczy

domyślną wartość właściwości

sitting

, czyli

false

. Jednak kiedy zostanie wywołana metoda

sit

, instancja psa dodaje własną wartość właściwości

sitting

, co sprawia, że zostanie ona

utworzona w instancji. Spowoduje to przesłonięcie wartości podanej w prototypie. Takie

rozwiązanie zapewnia możliwość określania domyślnych wartości, które będą stosowane dla

wszystkich psów, a następnie, jeśli będzie trzeba, zmieniania ich w konkretnych instancjach.

Jazda testowa z nową metodą sit

Spróbujmy na poważnie przetestować naszą nową metodę. Zaktualizuj kod pliku, dodaj do

niego nową właściwość i zaimplementuj nową wersję metody

sit

. Po przetestowaniu kodu okaże

się, że możesz nakazać siad Barnabie, a następnie Kłowi, i każdy pies będzie pamiętał swój stan

niezależnie od innych.