Programowanie w JavaScript Rusz głową!

jesteś tutaj

623

Stosowanie prototypów

Kolejne porządki

W naszym skrypcie jest jeszcze jedno miejsce, które moglibyśmy nieco uporządkować:

to kod konstruktora

ShowDog

. Przyjrzyjmy mu się jeszcze raz.

Jeśli jeszcze tego nie zauważyłeś,

informujemy, że ten fragment jest

kopią kodu z konstruktora Dog.

function ShowDog(name, breed, weight, handler) {

this.name = name;

this.breed = breed;

this.weight = weight;

this.handler = handler;

}

Czytając tę książkę, już nie raz przekonałeś się, że za każdym razem, gdy

napotykamy powtarzający się kod, rozbrzmiewają dzwonki alarmowe. W tym

przypadku konstruktor

Dog

doskonale wie, jak ma wykonywać swoją pracę,

dlaczego zatem z niego nie skorzystać? Co więcej, choć nasz przykład jest

całkiem prosty, może się zdarzyć, że kod używany przez konstruktory do

wyliczania początkowych wartości właściwości będzie bardzo złożony, a my nie

chcemy przecież powielać go za każdym razem, gdy będziemy tworzyć nowy

konstruktor dziedziczący po innym prototypie. Jak rozwiązać ten problem?

Najpierw napiszemy kod, a później go przeanalizujemy.

Jak widzisz, zastąpiliśmy powtarzający się kod konstruktora

ShowDog

wywołaniem

metody o nazwie

Dog.call

. A tak ona działa:

call

to wbudowana metoda,

którą można wywoływać na rzecz dowolnej funkcji (a pamiętaj, że konstruktor

Dog

jest funkcją). Metoda

Dog.call

wywołuje funkcję

Dog

i przekazuje do niej

obiekt, który ma się stać wartością zmiennej

this

, jak również wszelkie pozostałe

argumenty, których oczekuje funkcja

Dog

. Rozłóżmy to na czynniki pierwsze.

function ShowDog(name, breed, weight, handler) {

Dog.call(this, name, breed, weight);

this.handler = handler;

}

Ta sugestia, by zawsze dążyć

do eliminacji powtarzającego

się kodu, ma nawet swoją

nazwę: DRY — „Don’t Repeat

Yourself” (nie powtarzaj się);

znają ją i używają jej wszyscy

programiści.

Ten wiersz kodu korzysta

z konstruktora Dog, by odpowiednio

obsłużyć parametry name, breed

oraz weight.

Wciąż jednak sami musimy zająć się

obsługą parametru handler, gdyż kod

konstruktora Dog nie wie, co z nim zrobić.

Dog.call(this, name, breed, weight);

Dog jest funkcją,

którą mamy

zamiar wywołać.

Jakakolwiek będzie wartość

this, zostanie ona użyta

jako wartość this w ciele

funkcji Dog.

Pozostałe argumenty

są przekazywane

do funkcji Dog w

zwyczajny sposób.

W ten sposób wywołujemy

funkcję konstruktora Dog,

lecz każemy jej użyć

instancji ShowDog jako

this, bo wtedy konstruktor

Dog określi wartości

właściwości name, breed

oraz weight naszego

obiektu ShowDog.

call jest metodą funkcji Dog, którą chcemy wywołać.

Metoda call spowoduje, że funkcja Dog zostanie

wywołana. Skorzystaliśmy z metody call, zamiast

bezpośrednio wywołać funkcję Dog, aby można było

określić wartość this w ciele tej funkcji.