Python Rusz głową! Wydanie II

254

Rozdział 6.

Jeszcze jeden URL

Przeglądanie logu za pomocą naszej aplikacji WWW

W Twojej aplikacji WWW należy teraz dodać obsługę URL-a

/viewlog

. Gdy otrzyma ona

żądanie o ten URL, powinna otworzyć plik

vsearch.log, odczytać z niego wszystkie dane,

a następnie przesłać je do oczekującej przeglądarki.

Większość rzeczy, które należy tu zrobić, już dobrze znasz. Zacznij od utworzenia pokazanego

poniżej wiersza nowego dekoratora

@app.route

(odpowiedni kod dodamy na końcu pliku

vsearch4web.py, tuż ponad wierszem dunder name dunder main).

@app.route('/viewlog')

Mamy tu całkiem

nowy URL.

Po wybraniu odpowiedniego URL-a powinniśmy napisać dla niego funkcję. Nazwijmy ją

view_the_log

. Funkcja ta nie będzie przyjmowała żadnych argumentów, ale będzie zwracała

do wywołującego kodu łańcuch znakowy, który powstanie w wyniku połączenia wszystkich

wierszy danych odczytanych z pliku

vsearch.log. Poniżej możesz zobaczyć, jak wygląda wiersz

def

naszej nowej funkcji.

def view_the_log() -> str:

Mamy też zupełnie nową

funkcję, która (zgodnie

z adnotacją) zwraca

łańcuch znakowy.

Teraz trzeba napisać zestaw tej funkcji. Należy w nim otworzyć plik logu w trybie do odczytu.

Jest to standardowy tryb funkcji

open

, dlatego w jej wywołaniu jako argument wystarczy

podać nazwę pliku. Kontekstem, w którym przetwarzany jest nasz plik, możemy zarządzać

za pomocą instrukcji

with

.

with open('vsearch.log') as log:

W obrębie zestawu instrukcji

with

powinniśmy odczytać wszystkie wiersze z pliku. Twoją

pierwszą myślą mogłoby być zastosowanie pętli do przejścia przez plik wiersz po wierszu.

Interpreter zapewnia jednak metodę

read

, która — gdy ją wywołać — zwraca całą

zawartość pliku „za jednym zamachem”. Poniżej znajdziesz pojedynczy wiersz kodu, który

załatwia sprawę, tworząc nowy łańcuch znakowy o nazwie

contents

.

Otwórz plik logu

do odczytu.

contents = log.read()

Odczytaj cały plik za „jednym

zamachem” i przypisz jego

zawartość do zmiennej (która

otrzymała nazwę „contents”).

Po odczytaniu pliku zestaw instrukcji

with

się kończy (zamykając plik), a Ty jesteś już

gotów do wysłania danych do oczekującej przeglądarki internetowej. Jak widać poniżej,

operacja ta jest bardzo prosta.

return contents

Po zebraniu wszystkiego w całość otrzymamy dokładnie to, czego

potrzebujemy, aby odpowiedzieć na żądanie dotyczące URL-a

/viewlog

.

Weź listę wierszy

przechowywanych w zmiennej

contents i zwróć ją do kodu

wywołującego.

@app.route('/viewlog')

def view_the_log() -> str:

with open('vsearch.log') as log:

contents = log.read()

return contents

To cały kod, którego

potrzebujesz, aby

zapewnić obsługę URL-a

/viewlog.

jesteś tutaj�

255

Przechowywanie danych i manipulowanie nimi

Od czasu, gdy dodaliśmy kod logujący,

wykonaliśmy trzy wyszukiwania i wygląda na to,

że mamy tu trzy zbiory wyników. Co się jednak

stało z danymi żądania? Wydaje się, że ich

tutaj brakuje?!?

Jazda próbna

Gdy dodasz i zapiszesz swój nowy kod, Twoja aplikacja WWW powinna zostać automatycznie przeładowana.

Jeśli masz ochotę, możesz wykonać kilka operacji wyszukiwania, ale te, które przeprowadziłeś, są już zalogowane.

Wszelkie nowe wyszukiwania, które wykonasz, zostaną dodane do pliku logu. Użyjmy URL-a /viewlog, aby

sprawdzić, co zostało w nim zapisane. Wpisz ciąg

http://127.0.0.1:5000/viewlog w polu adresu przeglądarki

internetowej i naciśnij klawisz

Enter

.

Poniżej możesz zobaczyć, co ujrzeliśmy, korzystając z przeglądarki

Chrome

w systemie operacyjnym

Windows

(sprawdzaliśmy również przeglądarki

Safari

oraz

Firefox

i otrzymaliśmy te same wyniki).

Od czego zacząć, gdy coś niedobrego dzieje się z danymi wyjściowymi

Jeśli Twoje dane wyjściowe nie wyglądają do końca tak, jak się tego spodziewasz (z czym mamy do czynienia

powyżej), najlepiej zacząć od sprawdzenia, jakie dokładnie dane wysyła Ci aplikacja WWW. Ważna rzecz, którą

należy odnotować, jest taka, że to, co widać na ekranie komputera, stanowi wykonany przez przeglądarkę

rendering

(lub interpretację) danych wygenerowanych przez aplikację WWW. Wszystkie ważniejsze przeglądarki internetowe

umożliwiają przeglądanie surowych danych, które otrzymują (tzn. danych niepoddanych renderowaniu). Dane

te znane są pod nazwą

źródło

(ang. source) strony, a ich przeglądanie może okazać się bardzo pomocne przy

debugowaniu, jak również stanowić świetny pierwszy krok ku zrozumieniu tego, co się tu właściwie dzieje.

Jeśli korzystasz z programu

Firefox lub Chrome, kliknij okno przeglądarki prawym przyciskiem myszy i wybierz z menu

kontekstowego polecenie

Wyświetl źródło strony, aby ujrzeć surowe dane przysłane przez aplikację WWW. Jeśli

używasz

Safari, musisz najpierw włączyć w nim opcje programistyczne. W tym celu otwórz okno preferencji Safari,

przejdź do karty

Zaawansowane i zaznacz widoczne w jej dolnej części pole wyboru Pokazuj menu Programowanie na

pasku menu

. Po zrobieniu tego możesz powrócić do okna przeglądarki, kliknąć je prawym przyciskiem myszy i wybrać

z menu kontekstowego polecenie

Pokaż kod źródłowy strony. Zrób to teraz i przyjrzyj się surowym danym, a następnie

porównaj to z tym, co zobaczyliśmy my (a co pokazane zostało na następnej stronie).