Python Rusz głową! Wydanie II

jesteś tutaj�

17

Podstawy

Co jeszcze może Ci dać instrukcja warunkowa?

Doszliśmy już niemal do końca omawiania kodu naszego przykładowego programu,

w którym do wyjaśnienia pozostał nam tylko jeden wiersz. Nie jest to wielki wiersz, ale ma

dość duże znaczenie: chodzi o instrukcję

else

, która wskazuje blok kodu wykonywany, jeśli

okaże się, że warunek sprawdzany przez odpowiednią instrukcję

if

ma wartość

False

.

Przyjrzyj się bliżej instrukcji

else

występującej w naszym przykładowym kodzie.

Jej wcięcie musimy usunąć, aby zrównać ją z częścią

if

wyrażenia warunkowego.

if right_this_minute in odds:

print(“Ta minuta wydaje się dość nieparzysta.”)

else:

print(”Minuta parzysta.”)

Czy widzisz

dwukropek?

Domyślam się, że skoro

istnieje „else”, musi być też

jakieś „else if”, a może

w Pythonie jest to „elseif”?

Ani jedno, ani drugie. W Pythonie jest to elif.

Jeśli w ramach jednej instrukcji warunkowej musisz sprawdzić

wiele warunków, możesz skorzystać z oferowanych przez język

Python słów kluczowych

elif

oraz

else

. Możesz użyć tylu

instrukcji

elif

, ilu potrzebujesz (a każda z nich będzie miała

własny zestaw).

Oto niewielki przykład, w którym założyliśmy, że zmiennej

o nazwie

today

został wcześniej przypisany łańcuch znakowy

reprezentujący bieżący dzień tygodnia.

if today == ‘Sobota’:

print(‘Impreza!!!’)

elif today == ‘Niedziela’:

print(‘Rekonwalescencja.’)

else:

print(‘Praca, praca, praca.’)

Trzy niezależne

zestawy: jeden

dla instrukcji

if, drugi dla

elif i ostatni,

obsługujący

wszystkie pozostałe

przypadki, dla else.

Czy zauważyłeś, że

słowo „else” nie

ma wcięcia i jest

wyrównane ze

słowem „if”?

Zapominanie

o dwukropku to

typowa pomyłka

pythonowych

nowicjuszy

piszących kod

po raz pierwszy.