Python Rusz głową! Wydanie II

jesteś tutaj�

369

Dekoratory funkcji

Więcej informacji na temat

sesji frameworka Flask

znajdziesz pod adresem

http://flask.pocoo.org/

docs/0.11/api/#sessions.

...

@app.route(‘/getuser’)

def getuser() -> str:

return ‘ Użytkownikiem jest obecnie: ‘ + session[‘user’]

if __name__ == ‘__main__’:

app.run(debug=True)

Odwoływanie się do danych

zapisanych w słowniku session

nie jest trudne. To zwykłe

wyszukiwanie wartości w słowniku

na podstawie określonego klucza.

Podobnie jak ma to miejsce w przypadku wszystkich

aplikacji wykorzystujących framework Flask,

za pomocą tego typowego dla Pythona kodu

kontrolujemy, kiedy funkcja app.run zostaje

uruchomiona.

Przeszukiwanie słownika umożliwia pobranie stanu

Kiedy wartość jest już powiązana z kluczem

user

w słowniku

session

, nie jest trudno odwołać się

do niej, jeśli tylko zajdzie taka potrzeba.

Drugi URL używany w programie

quick_session.py,

/getuser

, jest powiązany z funkcją o nazwie

getuser

. Wywołanie jej powoduje pobranie wartości związanej z kluczem

user

oraz zwrócenie

jej oczekującej przeglądarce internetowej jako części komunikatu tekstowego. Funkcja

getuser

została przedstawiona poniżej wraz z kodem odpowiedzialnym za sprawdzenie warunku

dunder

name równa się dunder main

(o którym po raz pierwszy była mowa w końcowej części

rozdziału 5.

).

Czas na jazdę próbną?

Nadszedł już niemal czas na wzięcie aplikacji WWW quick_session.py w obroty. Zanim to jednak zrobimy,

zastanówmy się przez chwilę, co właściwie chcemy przetestować.

Na początek chcemy sprawdzić, czy aplikacja zapisuje i pobiera dane sesji, które są jej przekazywane. Ponadto

zamierzamy się przekonać, czy może z niej korzystać więcej niż jeden użytkownik, nie depcząc innym osobom

po palcach; chodzi w końcu o to, że dane sesji jednego użytkownika nie powinny mieć wpływu na dane

żadnego innego.

Aby wykonać wspomniane tu testy, zamierzamy zasymulować obecność wielu użytkowników, uruchamiając

wiele przeglądarek internetowych. Choć wszystkie one będą działać na jednym komputerze, z punktu widzenia

serwera WWW każda z nich będzie utrzymywać własne, niezależne połączenie; jakby nie było, internet jest

przecież bezstanowy. Gdybyśmy przeprowadzili te testy na trzech osobnych, fizycznie różnych komputerach

używających trzech różnych sieci, wynik byłby taki sam, ponieważ wszystkie serwery sieciowe rozpatrują każde

żądanie w izolacji, niezależnie od tego, skąd te żądania pochodzą. Pamiętaj, że rozwiązanie zapewniane przez

framework Flask za pomocą słownika

session

daje stanowy charakter bezstanowemu internetowi.

Aby uruchomić tę aplikację WWW, skorzystaj z przedstawionego poniżej polecenia w systemach

Linux

lub Mac OS X.

$ python3 quick_session.py

Jeśli zaś używasz systemu Windows, posłuż się następującym poleceniem:

C:\> py -3 quick_session.py

370

Rozdział 10.

Ustanawianie sesji

Dodanie imienia do końca

ciągu URL informuje

aplikację WWW, że ma

użyć słowa „Alicja” jako

wartości dla klucza ‘user’.

Aplikacja WWW potwierdza,

że dla tej przeglądarki „Alicja”

jest bieżącą wartością

związaną z kluczem ‘user’.

Podobnie jak miało to

miejsce w przypadku

przeglądarki Chrome,

dołączyliśmy tu imię

do URL-a, aby ustawić

wartość klucza ‘user’.

W tym przypadku użyliśmy

imienia „Bogdan”.

Potwierdzenie,

że aplikacja WWW

ustawiła łańcuch

znakowy „Bogdan”

jako wartość związaną

z kluczem ‘user’.

Jazda próbna

Uruchomiwszy aplikację WWW

quick_session.py

, otwórzmy okno przeglądarki

Chrome

i użyjmy go, aby ustawić wartość

przypisaną do klucza user w słowniku session. Zrobimy to, wpisując w pasku adresu ciąg /setuser/Alicja, co

stanowi instrukcję dla aplikacji, że ma przypisać kluczowi user wartość Alicja, tak jak zostało to przedstawione poniżej.

Następnie otwórz przeglądarkę

Firefox

i użyj jej do przypisania kluczowi user wartości Bogdan (jeśli nie masz dostępu

do tego programu, skorzystaj z dowolnej przeglądarki, jaką masz pod ręką, byle tylko nie była to aplikacja

Chrome

).

jesteś tutaj�

371

Dekoratory funkcji

ULR /getuser

umożliwia

sprawdzenie

bieżącej

wartości

powiązanej

z kluczem ‘user’.

Ojej! To wygląda na

komunikat błędu, czyż

nie? Najważniejsza

informacja znajduje

się na samej górze:

mamy tu do czynienia

z błędem KeyError,

ponieważ nie użyliśmy

wcześniej przeglądarki

Edge, aby ustawić

wartość powiązaną

z kluczem ‘user’.

(Przypomnij sobie,

że ustawialiśmy ją

za pomocą programów

Chrome i Firefox,

nie za pomocą Edge’a).

Teraz, gdy skorzystaliśmy

z przeglądarki Edge, aby ustawić

wartość dla klucza ‘user’,

aplikacja WWW bez kłopotu

odpowiedziała nam komunikatem

informującym, że wartość „Cezary”

została dodana do słownika

session.

Gdy otworzyliśmy przeglądarkę

Edge

(lub

Safari

, gdybyś korzystał z systemu

Mac OS X

), użyliśmy innego URL-a

obsługiwanego przez naszą aplikację WWW, a mianowicie ciągu /getuser, aby otrzymać bieżącą wartość

związaną z kluczem user. Gdy tylko to jednak zrobiliśmy, zobaczyliśmy dość przerażający komunikat błędu,

który został pokazany poniżej.

Skorzystajmy z przeglądarki

Edge

, aby przypisać łańcuch znakowy Cezary do wartości związanej

z kluczem user.