Python Rusz głową! Wydanie II

to jest nowy rozdział�

477

Szalone zapętlenie

12. Zaawansowana iteracja

Właśnie przyszedł mi do głowy

wspaniały pomysł. Co by było,

gdybym mogła przyspieszyć

działanie swoich pętli?

To zdumiewające, ile czasu nasze programy spędzają w pętlach.

Nie jest to duża niespodzianka, ponieważ zadanie większości programów polega na szybkim wykonywaniu pewnych

czynności bardzo wiele razy. Jeśli chodzi o optymalizację pętli, do dyspozycji mamy dwa podstawowe sposoby:

pierwszy polega na poprawieniu składni pętli (aby ułatwić definiowanie pętli), a drugi sprowadza się do poprawienia

sposobu działania pętli (aby były one wykonywane szybciej). Na wczesnym etapie istnienia języka Python 2 (czyli

dawno

,

dawno

temu) jego projektanci wprowadzili pewną cechę języka, która stanowiła implementację obydwu

tych sposobów i otrzymała dość dziwną nazwę: komprehencja

1

(ang.

comprehension

). Nie daj się jednak zniechęcić

tej dziwacznej nazwie, ponieważ zanim dojdziesz do końca tego rozdziału, będziesz się zastanawiał, jak do tej pory

w ogóle mogłeś obyć się bez komprehencji.

1

Słowo „komprehencja” funkcjonuje w języku polskim w zupełnie innym znaczeniu, jednak z powodu braku w rodzimej

literaturze informatycznej odpowiedniego tłumaczenia (tj. prostego, powszechnie stosowanego, jednoznacznego i właściwie

oddającego sens tego pojęcia) postanowiłem tu wybrać mniejsze zło i zastosować pewnego rodzaju kalkę językową, którą

łatwo jest skojarzyć z oryginalnym terminem. Słowa odpowiadającego znaczeniowo samemu wyrazowi „comprehension”

nie udało mi się znaleźć w innych polskich książkach o Pythonie, spotyka się je wyłącznie w połączeniach takich jak „list

comprehension”, które jest zwykle tłumaczone jako „lista składana” lub „wyrażenie listowe” — przyp. tłum.

478

Rozdział 12.

Dane lotów

Brzęczyki z Bahamów mają dokąd lecieć

Aby przekonać się, co możesz osiągnąć dzięki zastosowaniu komprehencji pętli,

przyjrzysz się teraz pewnym „prawdziwym” danym.

Działająca w Nassau na wyspie New Providence firma

Brzęczyki z Bahamów oferuje

krótkodystansowe loty pomiędzy wybranymi lotniskami na większych wyspach archipelagu.

Ta linia lotnicza jako pierwsza na rynku wprowadziła elastyczny rozkład lotów: na podstawie

zapotrzebowania z poprzedniego dnia przewiduje ona (choć jest to tylko nieco bardziej

fantazyjne określenie słowa „zgaduje”), ile lotów będzie potrzebnych danego dnia. Na końcu

każdego dnia

Centrala BB generuje na następny dzień plan lotów, który przyjmuje postać

tekstowego pliku CSV (ang.

comma-separated value, wartości rozdzielone przecinkami).

Poniżej możesz zobaczyć, co zawiera plik CSV z rozkładem lotów na jutro.

GODZINA,MIEJSCE DOCELOWE

09:35,FREEPORT

17:00,FREEPORT

09:55,WEST END

19:00,WEST END

10:45,TREASURE CAY

12:00,TREASURE CAY

11:45,ROCK SOUND

17:55,ROCK SOUND

To zawartość standardowego pliku

CSV,

którego

pierwszy wiersz zawiera

nagłówek. Wszystko wygląda tu

świetnie

poza

tym, że każdy tekst zapisany jest

WIELKIMI LITERAMI (co trochę trąci

myszką).

Nagłówek informuje nas, że

mamy się spodziewać

dwóch

kolumn

danych, z których

jedna zawiera godziny,

druga

zaś

— miejsca docelowe.

Reszta pliku

CSV

zawiera dane dotyczące

samych

lotów.

Mamy dokąd

lecieć, mamy z kim

się spotkać...

Tutaj

umieść

ścieżkę

dostępu

do

używanego

przez

siebie

folderu.

To są

surowe

dane

CSV

pochodzące

z

pliku.

Metoda read zasysa

za jednym zamachem

wszystkie

znaki

znajdujące się w pliku.

Centrala nazwała ten plik CSV buzzers.csv.

Gdyby poproszono Cię o odczytanie danych z tego pliku i wyświetlenie ich na ekranie,

skorzystałbyś z instrukcji

with

. Poniżej możesz zobaczyć, co zrobiliśmy w wierszu poleceń

środowiska IDLE po użyciu modułu

os

języka Python w celu przejścia do katalogu

zawierającego nasz plik.

Porady maniaka

Więcej informacji na temat

formatu CSV możesz znaleźć pod

adresem

https://pl.wikipedia.org/

wiki/CSV_(format_pliku)

.