Python Rusz głową! Wydanie II

58

Rozdział 2.

Jeden na raz

„Rozrost” listy w czasie wykonania

Nasz bieżący program wyświetla na ekranie każdą znalezioną samogłoskę włącznie z każdym

duplikatem, jaki napotka. Aby wymienić tylko unikatowe wystąpienia samogłosek (i uniknąć

wyświetlania duplikatów), musimy zapamiętywać każdą z tych, które zostaną znalezione, zanim

pokażemy je na ekranie. Aby to zrobić, należy skorzystać z drugiej struktury danych.

Nie możemy użyć istniejącej listy

vowels

, ponieważ jest nam ona potrzebna do szybkiego

sprawdzania, czy litera, którą właśnie przetwarzamy, jest samogłoską. Potrzebna nam jest druga

lista, która na początku będzie zupełnie pusta i będzie wypełniana w czasie działania programu

kolejnymi samogłoskami, które uda nam się znaleźć.

Tak jak robiliśmy to w poprzednim rozdziale, spróbujmy poeksperymentować w powłoce

przed

wprowadzeniem jakichkolwiek zmian w kodzie naszego programu. Aby utworzyć nową, pustą listę,

należy wymyślić jakąś nazwę zmiennej, a następnie przypisać jej pustą listę. Naszej drugiej liście

nadajmy nazwę

found

. Poniżej przypisujemy zmiennej

found

pustą listę

[]

, a następnie korzystamy

z wbudowanej funkcji Pythona o nazwie

len

, aby sprawdzić, ile obiektów należy do kolekcji.

obiekt

obiekt

obiekt

obiekt

obiekt

Lista

0

1

2

3

4

Listy oferują zestaw wbudowanych

metod

, których można używać do manipulowania należącymi

do nich obiektami. Aby wywołać metodę, skorzystaj ze

składni z notacją kropkową, a więc

dodaj kropkę na końcu nazwy listy, a po niej — odpowiednie wywołanie. Z wieloma metodami

zapoznasz się w dalszej części tego rozdziału. Teraz skorzystajmy z metody

append

, aby dodać

obiekt na końcu pustej listy, którą przed chwilą utworzyliśmy.

>>> found = []

>>> len(found)

0

Pusta lista...

...co do której, dzięki interpreterowi

(i funkcji len), mamy pewność, że nie

zawiera żadnych obiektów.

Wbudowana funkcja

len wyświetla

informacje

o rozmiarze obiektu.

>>> found.append(‘a’)

>>> len(found)

1

>>> found

[‘a’]

Dodawanie elementu do istniejącej

listy w czasie wykonania programu

za pomocą metody append.

Długość listy właśnie się zwiększyła.

Wyświetlenie zawartości listy przez powłokę stanowi

potwierdzenie, że obiekt jest teraz częścią listy.

Ponowne wywołania metody

append

powodują dodanie kolejnych obiektów na końcu listy.

Listy oferują

sporo

wbudowanych

metod.

>>> found.append(‘e’)

>>> found.append(‘i’)

>>> found.append(‘o’)

>>> len(found)

4

>>> found

[‘a’, ‘e’, ‘i’, ‘o’]

Kolejne elementy zostają

dodane w czasie wykonania.

Ponownie korzystamy

z powłoki, aby potwierdzić,

że wszystko jest w porządku.

Sprawdźmy teraz, co trzeba zrobić, aby przekonać się, czy lista zawiera obiekt.