Python Rusz głową! Wydanie II

62

Rozdział 2.

Manipulowanie listami

Usuwanie obiektów z listy

Listy w Pythonie oferują podobne możliwości do tablic w innych językach programowania, a także

wiele innych.

To, że listy mogą się dynamicznie rozrastać, gdy potrzeba więcej miejsca (dzięki metodzie

append

),

zapewnia znaczny wzrost wydajności pracy. O szczegóły działania tego mechanizmu dba interpreter,

podobnie jak ma to miejsce w przypadku wielu innych możliwości Pythona. Gdy lista potrzebuje

więcej pamięci, interpreter dynamicznie

przydziela jej tyle, ile trzeba. Podobnie jest, gdy lista się

kurczy; interpreter dynamicznie

zwalnia wtedy pamięć, która nie jest już liście potrzebna.

Korzystanie z list umożliwiają odpowiednie metody. Na czterech kolejnych stronach przedstawimy Ci

cztery najbardziej przydatne z nich:

remove

,

pop

,

extend

oraz

insert

.

obiekt

obiekt

obiekt

obiekt

obiekt

Lista

0

1

2

3

4

Metoda remove: jako swój jedyny argument przyjmuje wartość obiektu.

Metoda

remove

umożliwia usunięcie z listy pierwszego wystąpienia określonej wartości danej.

Jeśli wartość ta zostaje znaleziona na liście, obiekt, który ją zawiera, jest usuwany z listy (a ona

sama zmniejsza swój rozmiar o jeden). Jeśli wartość

nie występuje na liście, interpreter zgłasza

błąd (więcej na ten temat dowiesz się nieco później).

1

To NIE jest wartość indeksu, lecz

wartość, która ma zostać usunięta

z listy.

>>> nums = [1, 2, 3, 4]

>>> nums

[1, 2, 3, 4]

>>> nums.remove(3)

>>> nums

[1, 2, 4]

1

4

3

2

Tak właśnie

wygląda lista nums,

zanim wywołamy

metodę remove.

1

42

Po wywołaniu

funkcji remove

obiekt zawierający

wartość 3 zniknął

z listy.

jesteś tutaj�

63

Dane

obiekt

obiekt

obiekt

obiekt

obiekt

Lista

0

1

2

3

4

Wyciąganie obiektów z listy

Metoda

remove

sprawdza się doskonale, gdy znasz wartość obiektu, który chcesz usunąć z listy.

Często jednak zdarza się, że chcesz usunąć obiekt spod określonego indeksu.

W tym celu język Python zapewnia metodę

pop

.

To jest wartość indeksu. Zero

odpowiada pierwszemu obiektowi

na liście (czyli liczbie 1).

>>> nums.pop()

4

>>> nums

[1, 2]

>>> nums.pop(0)

1

>>> nums

[2]

W tym momencie

lista nums jest

już zredukowana

do listy

jednoelementowej.

1

42

Przed wywołaniem

metody pop nasza lista

zawiera trzy obiekty.

1

4

2

1

2

Metoda pop zwraca

usunięty obiekt;

zajmowana przez niego

pamięć jest zwalniana.

Po wywołaniu

metody pop

lista się kurczy.

Tak samo jak

wcześniej, metoda

pop zwraca usunięty

obiekt. Również

tym razem pamięć

zajmowana przez

obiekt jest zwalniana

przez interpreter.

Lista nums skurczyła

się i jest teraz listą

jednoelementową.

Nie poinformowaliśmy

metody pop, który element

należy usunąć, dlatego

działa ona w odniesieniu

do ostatniego elementu

znajdującego się na liście.

Metoda pop: jako swój argument przyjmuje opcjonalną wartość indeksu.

Metoda

pop

usuwa z istniejącej listy i zwraca obiekt o określonej wartości indeksu.

Jeśli wywołasz tę metodę bez podania tej wartości, zwracany jest i usuwany z listy ostatni

znajdujący się na niej obiekt. Jeśli określisz wartość indeksu, zwracany i usuwany jest obiekt

znajdujący się w tym miejscu. Jeśli lista jest pusta lub wywołujesz metodę

pop

z nieistniejącą

wartością indeksu, interpreter

zgłasza błąd (więcej na ten temat dowiesz się nieco później).

Obiekty zwracane przez metodę

pop

mogą być przypisywane do zmiennych, jeśli jest

taka potrzeba, dzięki czemu zostają zachowane. Jeśli jednak nie zostaną one do niczego

przypisane, po prostu znikają, a zajmowana przez nie pamięć jest odzyskiwana.

2